2010/12/20

"El problema de la integración del alumnado inmigrante pasa por la escuela"

III. Jardunaldian Salamanca-ko Unibertsitateko Soziologiako katedraduna den Mariano Fernandez Enguitaren partaidatza iza zuten “Escuela, Inmigración y Ciudadanía” ponentzia azaldu zuelarik. Enguita jauna desberdintasun sozialen inguruko hainbat azterketetan buru belarri jardun du azken urte hauetan. Hori dela eta, besteak beste, argitaratu dituen liburuak: "Trabajo, escuela e ideología, Integrar o segregar, La cara oculta de la escuela: Educación y trabajo en el capitalismo, Educación, formación y empleo, La profesión docente y la comunidad escolar, La perspectiva sociológica y Alumnos gitanos en la escuela paya".
Gaiak aldizkariak berarekin elkarrizketa bat mantendu nahi izan du. Hona hemen erantzun deigarrienak:


¿El volumen de alumnado inmigrante que ha llegado estos últimos años a España ha cogido a la escuela “por sorpresa”?

De  todo  punto. Ha  cogido  por  sorpresa  a  toda  la  sociedad  porque  éramos  un  país  de  emigrantes, porque  estábamos  en una  esquina  de  Europa  con  menos  flujos  de  transfronterizos  que  otros, porque  nos  considerábamos  y  nos  consideramos todavía  un  país  pobre. Pero,  sobre  todo,  ha  cogido  por  sorpresa  al sistema  educativo, que  había  vivido  sus  primeros  ciento veinticinco  años, si  contamos desde  la  Ley Moyano, sin  enterarse de que había minorías concentradas en ciertos territorios (catalanes, vascos, gallegos…) o  dispersas  en  todos  ellos (gitanos). Aquí  no  se  trata  ya  sólo  de  una  sorpresa, sino  de  que  la  institución  ha  sido  cogida  con  el  paso  cambiado, como  no  podía  ser  de  otro  modo  dada su inherente vocación uniformista y uniformizadora.



¿Los nuevos retos que se le han planteado a la escuela con esta llegada de alumnado inmigrante podrían catalogarse de “problema escolar”?

Escolar y extraescolar -no escolar, o no simplemente escolar-, a la vez. Por un lado se trata de un problema de integración mucho más amplio, que desborda con mucho a la escuela. Por otro, sin embargo, es un problema cuyo tratamiento a largo plazo pasa ante todo y sobre todo por la escuela, pues ninguna otra institución reúne a la vez la condición de ser o poder ser un microcosmos social, es decir, un escenario tan variado como la sociedad misma, y en particular el escenario de un potencial guión integrador, de una experiencia a la vez pensada y reflexiva, nacida del propósito de integrar y de convivir, no de los encuentros fortuitos.


¿El profesorado, como profesionales que ejercen su labor en la escuela, utilizando una expresión que se escucha últimamente con cierta frecuencia, es parte de ese “problema” o es parte de la solución?

Digamos que el profesorado es parte de la cuestión, pero que está por ver si es parte del problema, parte de la solución o parte del paisaje. Como ya he dicho, la escuela es una institución uniformizadora, y su personal, el profesorado, ha sido formado en consecuencia, lo sepa o no él y lo supieran o no quienes lo hicieron. Paradójicamente, el profesorado de las “nacionalidades históricas” protagoniza hoy una labor tan brutalmente uniformizadora como la que en su día protagonizó el del franquismo, sin represión política pero con tanta o más intolerancia cultural: no podía ser de otro modo, pues construir una nación es eso, borrar las diferencias internas y apuntalar las externas a un grupo más o menos arbitrariamente definido...(jarraitu hemengo web orrialdean)

28.11.10 NEREA PÉREZ DE NANCLARES VITORIA.
La delegada de Educación de Álava, Marian Jauregi, aspira a terminar con la concentración de inmigrantes en unos pocos colegios. «Todos los centros tienen que asumir el compromiso de tener alumnos inmigrantes en sus clases».


Marian Jauregik, Arabako hezkuntz ordezkaria, zentro guztietan 10-15% inguruko atzerritar egon behar direla argudiatzen du hainbat arrazoi direla-medio, hala nola, ikasleek ahalik eta lasterren imigrazioa klasean soma dezaten, beste kultura ezberdin ezagut dezaten, balore ezberdinak...
Bestetik ere, Marianek, badaki Gasteizen eskola askok inmigranteen presentzia ez dituztela. Beraz, guztiok konpromisu bat bilatu behar dugula azaltzen digu guztiok guztioi aintzat hartzeko. Imigrazioa fenomeno bat da eta geldiezina da. Beraz, zentruak erantzunkizuna beregantu behar dute.
Informazio gehiago nahi izanez gero, ondorengo helbidera joan ahal zara: http://www.elcorreo.com/vizcaya/v/20101128/alava/todos-centros-deben-tener-20101128.html

2010/12/19

  • Hik/Hasi aldizkarian, etorkinen eskolaratzearekin erlazionaturiko artikulu interesgarri hau topatu dut eta publikatzea erabaki dut:

La Inmaculadaikastetxea,Hernani: Ikasleetorkinaketxekotzen

Ez dira nolanahiko kopuruakHernaniko La Inmaculada ikastetxekoak: ikasleen% 30 etorkinak dira, eta 17-19 nazionalitate desberdinnahasten dira. Gizartean desilusio garaia bizitzen ari diraetorkin asko, errealitatea ez baita telebistan agertzenden bezain polita. Arrotza den herrialde bateanbizimodua aurrera atera behar dute, eta baita eurenseme-alabek ere. Denak eskolan biltzen dira, eta egoerahorretan egosten ari denaren lekuko bat da Inmaculadaikastetxea.
Hernaniko mojen ikastetxera etortzen diren etorkinguztiak ez dira irailean hasten; ikasturtean zehar erehasten dira, etorri ahala. Badakite une horretan nolaegin harrera. Hasteko, etorri berriari proba bat egitenzaio maila akademikoa ikusteko, eta horrela, zeintaldetan sartuko den eta ikasle horrekin nola lan egingoduten erabakitzen dute. Itzultzailea behar badu, eskatuegiten dute. Ez badu behar, gelara bidaltzen dute etaIntegrazio gelako irakaslea arduratzen da. Egun bereangurasoekin solasaldi bat egiten dute dokumentuak etaabar egiteko.

Garan aurkitu dudan artikulu honetan dioenez, etorkizunean Euskal Herrian dauden etorkinen seme- alaba gehienek ez homen dute euskaraz ikasiko. Garrantzia eman nahi izan diot artikulu honetan kontatzen duen egoerari. Nire ustez oso garrantzitsua eta lagungarria; azken finean ezinbestekoa litzateke, etorkinen haurrek euskara jakitea.
Gara egunkariko artikulua:
«EAEn ikasten duten etorkinek ez dute euskara ikasiko» “Aniztasunean, euskara eta inmigrazioa hezkuntza sisteman” lelopean, Euskara Gizarte Erakundeen Kontseiluak antolatutako jardunaldiak egiten ari dira EHUko Sarrikoko campusean. Mario Zapata soziologoak egindako diagnostikoa azalduta hasi ziren atzo, eta hau izan zen abiapuntua: «Egun EAEn ikasten duten etorkinen sema-alaba gehienek ez dute euskara ikasiko». Hori «integraziorako oztopoa» da.

«Etorkinak ez dira hartzen ari: ematen ari dira; aberatsago gara haiei esker»


Berrian (Berria.info) aurkitutako artikulu batean honako galderak planteatzen zaizkio Jose carlos esparza Nafarroako Gizarte Ongizaterako zuzendari nagusiari.
  • Zenbat etorkin daude Nafarroan?
  • Hezkuntzari dagokionez sare publikoan dago gehiengoa. Hainbat taldek ghettoak sortzen ari direla salatu dute?
  • Zeinda beraien egoera etxebizitzen esparruan?
  • Epe luzera gatazkarik sortuko den beldurrik al zarete?
  • Etorkinentzat prestaturiko programarik baduzue?

Eskola eta Inmigrazioaren nazioarteko biltzar nagusia Valentzian

2007-01-10
Eskola eta Inmigrazioaren lehengo nazioarteko biltzar nagusia Valentzian
Badira bi urte biltzar hau ospatu zela baina bere garrantziagatik eta sortu zuen kontrobertziagatik beharrezkotzat jo dut blogan jartzea. Biltzar honetan 1088 irakasle parte hartu zuten Valentzian. Unibertsitate ezberdinetako irakasleak parte hartu zuten hain zuzen ere: Adela Cortina, Juan Escamez, Rafaela García (Valentziako unibertsitatea), Jordi Giro ( Ramón Llull) etab.
Biltzar honetan atera ziren ondorio eta helburu nagusiak interneten bertan ikus daitezke. .
Valentzian inmigranteen igoera %260koa izan zen 2000-2001. urteetan (15.331 ikasle inmigrante guztira). Ikasle hauen beharrak asetzeko asmoz honelako biltzarrak egitea oso ondo dago baina askotan polemika sortzen da "adituen" biltzarra delako eta kolektibo asko (zeresan handia daukatenak) kanpoan geratzen dira. Hau da CGT sindikatuak salatzen duena. Sindikatu honek Foro alternatibo bat sortu zuen eta foroak komunitate inmigrantean %80a suposatzen du. Egoera honen aurrean foroak salatzen duena zera da, gonbidapen eskasak egon direla benetan afekatatuak diren kolektiboen artean eta horrela ezinezkotzat jotzen dute benetako irtenbideak bilatzea.

2010/12/15

La escuela pública asume la inmigración

Cuatro de cada cinco alumnos extranjeros estudian en colegios estatales .- El porcentaje de alumnos de origen foráneo se ha duplicado en cinco años y este curso alcanzará el 9,4% El número de alumnos extranjeros en los colegios españoles no deja de crecer y cuatro de cada cinco están en la escuela pública. Hace cinco años había la mitad de inmigrantes en la educación no universitaria y hace 10 años eran el 0,7%. Este curso rondará 9,4%, según las estimaciones del Ministerio de Educación tomando como referencia la subida del año pasado. Y, por el otro lado, tampoco ha dejado de crecer el porcentaje de niños extranjeros que se concentra en la escuela pública: ha pasado entre 2003 y el curso pasado del 79,3% de los extranjeros al 82,1%. Esta descompensación entre la pública y la privada (lo que incluye la concertada, subvencionada con fondos públicos) no es nueva, pero lejos de solucionarse, los datos indican que va a más.

Berri hau El Pais egunkarian aurkitu dut.

Inmigración y escuela. De la educación intercultural a la educación para la ciudadanía Equipo de Investigación FETE-UGT

Oso aproposa, gure gaiarentzat da, informe honek, sindikatu bat egindakoa.



Este informe, intenta aportar propuestas para favorecer la puesta en marcha de estratégias, acciones y medidas orientadas hacia la práctica educativa en el binomio inmigración/escuela.

2007-01-10 Eskola eta Inmigrazioaren lehengo nazioarteko biltzar nagusia Valentzian Inmigrazioa hezkuntzan 2007-01-10 Eskola eta Inmigrazioaren lehen

Blog bat duzue hemen, ea zer deritzozue.

Badira bi urte biltzar hau ospatu zela baina bere garrantziagatik eta sortu zuen kontrobertziagatik beharrezkotzat jo dut blogan jartzea. Biltzar honetan 1088 irakasle parte hartu zuten Valentzian. Unibertsitate ezberdinetako irakasleak parte hartu zuten hain zuzen ere: Adela Cortina, Juan Escamez, Rafaela García (Valentziako unibertsitatea), Jordi Giro ( Ramón Llull) etab.

Eskola, hizkuntza eta inmigrazioa katalunian

Hemendik atera dut artikulu hau eta hemen daukazue testu osoa.
  • Resumen:
  • Gero eta atzerriko ikasle gehiago iristen dira gure hezkuntza sistemara, eta haur horiek katalana eta gaztelania ez diren ama-hizkuntzak dituzte. Zalantzarik gabe, horrek guztiak beste erronka batzuk sortzen ditu (esate baterako, immigrazioaren fenomenoa gero eta handiagoa denez, ikasle askoren hizkuntza ez dago eskolako curriculumean); horren ondorioz, eta hezkuntza dela etorkinak gizarteratzeko faktorerik garrantzitsuenetakoa kontuan izanda, hizkuntzaren eta eskolaren arteko erlazioari buruz hausnartzearen premia azpimarratzen du egileak artikulu honetan. Eztabaidatu beharreko hainbat gai azaltzen dizkigu artikuluan zehar Josep M.Serrak. Horien artean, alde batetik, gure hezkuntza sisteman berandu sartzen diren ikasleak, eta, beste alde batetik, Katalunian jaio baina etorkinen familietakoak diren ikasleen hizkuntz trataera nolakoa izan behar duen galdetzen du. Elebitasunak ez duela haurren garapen intelektuala oztopatzen, eta garapen hori oztopatzen duten beste hainbat faktoreren azalpena ere bertan egiten digu. Besteak beste, etxeko hizkuntzaren eta kulturaren gizarte maila, ikasleek eskolako hizkuntzarekiko dituzten jarrerak eta motibazioak eta, azkenik, trataera pedagogiko mota ikasleek bigarren hizkuntza ikas dezaten.

Mariano Fernández Enguita “El problema de la integración del alumnado inmigrante pasa ante todo y sobre todo por la escuela”

Hemen duzue elkarrizketa interesgarri bat.

- ¿El volumen de alumnado inmigrante que ha
llegado estos últimos años a España ha cogido a la
escuela “por sorpresa”?

- De todo punto. Ha cogido por sorpresa a toda la sociedad porque éramos un país de emigrantes, porque estábamos en una esquina de Europa con menos flujos de transfronterizos que otros, porque nos considerábamos y nos consideramos todavía un país pobre. Pero, sobre todo, ha cogido por sorpresa al sistema educativo, que había vivido sus primeros ciento veinticinco años, si contamos desde la Ley Moyano, sin enterarse de que había minorías concentradas en ciertos territorios (catalanes, vascos, gallegos…) o dispersas en todos ellos (gitanos). Aquí no se trata ya sólo de una sorpresa, sino de que la institución ha sido cogida con el paso cambiado, como no podía ser de otro modo dada su inherente vocación uniformista y uniformizadora.

Bullying-arrazakeria

Gaur egun, oraindik ere bullying-a ematen da eskolan eta kasu batzutan hau emateko arrazoia arrazismoa da.


Etorkinak eskolan

Gaur egun gero eta gehiago hitz egiten da kultur aniztasunaz, plurikulturaz, etorkinez, integrazioaz, arrazakeriaz... Ikastetxeetara ere heldu da egoera horiez hausnartzeko unea. Gero eta ikasle etorkin gehiago dago Euskal Herriko ikastetxeetan eta horien integrazioa eta egokitzapenaren inguruko kezka zabaltzen ari da. Nola integratu ikasle etorkinak? Nola egokitu? Nola landu beraiekiko errespetua eta onarpena beste ikasleekin? Nola hezi? Zein modutara bideratu elkarbizitza?

Denon buruan dabiltzan galderak dira eta batzuk eguneroko jardunaren bitartez erantzunak bilatzen ari dira. Horren lekuko dira, besteak beste, "Bizi dezagun aniztasunaren aberastasuna" izeneko topaketak, Intxaurrondo ikastolako elkartasun proiektuak edo Legorretako Ugaro eskolako integrazio eta egokitzapen esperientzia. Guztioi ikasteko balioko diguten esperientziak dira...

2010/12/13

Umeen arteko integrazioa




Bideo honetan ikus dezakegu etorkin baten integrazioa bere lagunekiko, baina beti ez da horrela izaten, gehienetan, arrazizmoaren ondorioz, baztertu egiten dituzte.
Badaude gurazo askok haien seme-alaben eskoletan etorkinak eskolatzearen kontra daudenak, eta honek haien seme-alabak etorkin hauen baztertzera eramaten du.

Bestalde, bideoan aipatzen den "vete a tu país" esaldia oso arrunta da umeen artean, eta etorkinak hori entzutea oso desatsegina eta gogorra da. Izan ere, ezin dugu ahaztu gu ere egun batean beste herrialdetan etorkinak izan ginela.

Erantzunak, Liburuan


Liburu hau izan zen "por preguntar que no quede" liburu sortaren lehenengo argitalpena.
Bertan saiatzen dira, haurren galderak erantzuten etorkinei buruz eta haurren eskubidei buruz hitz egiten du.

Estatu Espainolearen hizkuntz guztietan idatzi da Espainako haur guztiek interkulturizatzeko eta nesken eta mutilen arteko diferentziekin bukatzeko.

2010/12/12

Inmigrazioa hemen eta orain: eskolentzako erronka?

Aldizkari honetan inmigrazioari buruzko artikulu bat aurkitu dut. 16-19 orrialdeak.


Bizkaiko SOS Arrazakeria erakundeko batzorde Pedagogikoak otsailaren
5etik 9ra artikulu honen izenburua zuten jardunaldiak antolatu zituen. Bigarren eguneko saioan sindikatuok parte hartu genuen, guretzako proposatutako gaia sindikatuon proposamena eta zehazkiago sakabanatzearen eta ikasleria mota
horren inguruan dugun posizioaren azalpena izan zen.

ETORKINAK LAGUNTZEKO BESTE ERA BAT

Berri honetan ikus dezakegun moduan, gurutze gorriak, guraso etorkinen seme-alabak laguntzeko programak sortu dituzte.Kasu honetan "integrados"izenarekin ezagutzen da, udan egiten da eta 3-14 urte tarteko umeentzat eskaintzen da. Ikastaro antzeko hauetan, hurrengo urtean eskolara joateko prestatu egiten dituzte, hizkuntz maila egokia har dezaten, lagunak egiteko eta gutxinaka gure gizartean leku bat har dezaten
Horrelako ikastaro eta tailerrak egotea, asko lagundu egiten ditu, gizarteratzeko eta baita hizkuntzaz gutxinaka jabetzen joateko. Berrian aipatzen den moduan, umeak pozik joaten dira ikastaro hauetara eta lagun asko egiten dituzte.

"Haur etorkinek ez dutela eskolan euskara ikasiko ohartarazi dute"

"Langile atzerritarren ume gehienak eskola zehatzetan pilatzen dira, eta horrek,Mario Zapataren hitzetan, bazterketa arriskua areagotu eta bizikidetza eta kohesio sozialari trabak ipintzen dizkie: «Neska-mutiko hauek euskara modu naturalean ikasteko aukera galtzeaz gain, zailtasun handiagoak izango dituzte etorkizunean lan munduan toki egokia lortzeko». "

berri zati hau,hemendik,aterata dago.Berriz ere, etorkinei buruz hitz egitean "pilaketa" hitza erabiltzen da.Denak bildu egiten direlako eskola edo zentru berdinetan,eta horrek integrazioa erabat murrizten du. Hala ere, berri hau 2006koa da, eta gaur egun integrazio programa eta proiektu gehiago daude eskoletan, "pilaketa" horiek sahieztuz. Bestalde, berri honetan, ere aipatzen den moduan, euskara ikasteko aukera traketsak dituzte, etorkizunerako aukerak murriztuz.

Ikastetxeetan etorkinen kopurua zehaztea baztertu du Legebiltzarrak

 2007-ko berri honetan ikus dezakegun moduan, ikastetxe bakoitzean matrikula daitezkeen ikasle etorkinen kopurua %20 baino gutxiago izatea proposatu zuten PSE-EEk eta Aralarrek Eusko Legebiltzarraren osoko bilkuran. Helburua"ghettoak ekiditea" dela esanez.Zorionez, proposamen honi kontra egin diote.




http://paperekoa.berria.info/harian/2007-03-16/013/006/.htm

integrazioan laguntzeko programa

Jarraian ikusten dugun bideoak, proiektu berri bat aurkezten digu, tailer eta bestelako laguntzei esker etorkinak diren umeak laguntzeko eta beste ikasleen erritmoa hartzeko.



Euskal Eskola inmigrazioaren errealitatearen aurrean

Link honetan liburu interesgarri bat duzue.

2010/12/06

eskoletan beldurrarekin bizi?

Eta gure eskoletan zer?

Gaur egun bizi dugun fenomeno berria ¾ ikasle etorkinak gure eskoletan¾ aukera paregabea da ikasleen aniztasunaz lanean hasteko. Une historikoa da guretzat eta erronka handia eskolako komunitate osoarentzat. Hizkuntzari dagokionez, lehendik ere izan ditugu bigarren hizkuntzan curriculum osoa egin duten ikasleak, baina gehienek ama-hizkuntza gaztelera zuten. Gaur egun beste erronka handi bat dugu: ama-hizkuntza oso ezberdina daukaten haurrei curriculum osoa euskaraz egin dezaten ahalbideratzea. Horretarako, eskolak garatu behar dituen mekanismo berriak asko dira. Haietatik nik 2 aipatuko ditut:


- Lehenengoa:

Ezberdintasunarekin erikusia daukaten gaiak bultzatu eta gogoetak egitea horri buruz.

- Bigarrena:

 Ezberdintasunak (aniztasuna) kontuan dituzten bi tresna aztertzen ditugu, eskola-komunitate osoko ikasleak integratzeko bitartekoak direnak: eskola inklusiboa eta curriculuma bigarren hizkuntzan egitea ahalbideratzen duen hizkuntza irakasteko-ikasteko metodologia.

"Haurren etorkizuneko aukerak, zure erabakiaren baitan"

Itsasok jarritako kanpaina baten irudia aztertuz gero, hona hemen nire iritzia:

Gure haurrak zentru batean edo beste batean matrikulatzeak izugarrizko garrantzia dauka umeen bizitzan. Izugarrizko garrantzia esaten dudanean, ez dut magnetizatu nahi, baina egia da normalean etxetik hurbilen dagoen zentruan haurren izenak ematen ditugula. Eta hori, mesedegarria da umeen arteko integrazioari laguntzeko, izan ere, azkenean, eremu bereko mutil eta neskak joango dira eskola berera, eta horrek eskolatik kanpo ere haien artean jolastea bultzatzen du, edozein arrazakoa izanda ere, hori umeen jolasetan gutxien inportatzen dena baita.

Gehienetan, umeetatik ikasteko asko dugu.

2010/12/04

La educación en un mundo pluralista y globalizado



"La educación en un mundo pluralista y globalizado", presentación para la asignatura Estructura y Funcionamiento del Sistema Educativo, de 4º de Psicopedagogía, CES Don Bosco, Universidad Complutense.

Bideo hau Youtube-n aurkitu dut.

¿Qué educación intercultural para nuestra escuela?

I. Introducción
Nuestra sociedad es, por muchas causas, cada vez más multicultural. Una de estas
causas, quizá la más llamativa actualmente, es la inmigración de personas de países
extracomunitarios. En la última década, en efecto, España ha dejado de ser un país de
fuerte “emigración” para convertirse en un país de notoria “inmigración”. En esta línea interesa tener en cuenta que, según un estudio de la ONU (del 21 de marzo de este año), Europa necesitará –a medio plazo, dentro de 50 años, si no hay grandes cambios casi 700 millones de trabajadores inmigrantes para sostener su competitiva economía y el sistema de seguridad social al aumentar el volumen de jubilados, lo que afectará especialmente a España – entre otros países- por tener uno de los índices de natalidad más bajos del mundo. Podría finalizar esta introducción con una referencia a corto plazo: la nueva Ley de Extranjería facilitará significativamente el incremento de adultos y niños de origen extranjero. Puede decirse, pues, que nuestra sociedad, como otra muchas, tenderá a ser cada vez más heterogénea,... más multicultural.

Testu hau hemendik atera dut.

JAKINGARRIAK ALDIZKARIA

Gure gizarte konplexu honetan, gero eta gehiago hitz egiten da kulturartekotasunaz”.
Eskolan ere “kulturarteko hezkuntza” ohiko esapide bihurtu da, eta ez arrazoirik gabe.
Izan ere, eskolan bi esanahi dituela erabiltzen da “kulturarteko hezkuntza”: alde batetik, mundu kulturanitz batean egoki bizitzeko prestakuntzari esaten zaio,
ikasle guztiek behar duten prestakuntza, alegia. Bestalde, termino horrekin izendatu ohi da etorkinen seme- alaben trataera ikastetxean.
Lehenengo adierari dagokionez, gaitasun multzo bat eskuratzeko aukeraz hitz egiten da; prestakuntza hori “balioen hezkuntzan” kokatzen da eta “Herritartasunerako
Hezkuntza” (hau da, herritar arduratsu eta solidarioa izateko hezkuntza) planteamendu orokorraren barruan dago. Gatazkaren kudeaketa, gizartean
parte hartze aktibo eta kritikoa, aniztasunarekiko errespetua eta estimua… dira alor horretan jorratu behar diren zenbait eduki garrantzitsu.

Testu hau aldizkari honetik (58 zenbakia) atera dut.

Ikasle etorkinak e-dossier

Honako dossier honetan ikasle etorkinen hezkuntzari buruz interneten eskura dauden zenbait dokumentu jaso dira, eta informazio behar desberdinak betetzeko eran antolatu ere. Aukeratu diren dokumentuek sakontze eta zabaltasun maila desberdinak dituzte: batzuek EAEn ezarritako ekimenen ikuspegi orokorra ematen dute, beste batzuek nazioarteko txostenak dira eta gaiaren egoera adierazten dute eremu zabalagoan. Artikulu eta ponentziak ere jasotzen dira, ikasle etorkinen hezkuntzan garrantzizkoak diren hainbat konturi buruz: asimilazioa, integrazioa, aniztasuna, kultura anitzeko eta kulturarteko hezkuntza, etabar. Azkenik, eta garrantzizkoa ere, kulturarteko hezkuntzarako baliabideen lagin adierazgarria erantsi da.

Testu hau hemendik atera dut.

Entrevista Xabier Aierdi.


La Inmigración en el País Vasco
Entrevista con Xabier Aierdi
Co-director del Observatorio Vasco de Inmigración
Peio M. Aierbe
(Hika, 167-168 zka. 2005ko ekaina/uztaila)
A tenor de los resultados de la encuesta, en la cual vemos que la opinión de la población vasca hacia la gente inmigrante parte de un reconocimiento positivo del valor de las diferentes culturas y de que una sociedad que cuente con ese componente es algo positivo, nos sitúa en un punto de partida interesante para poder abordar todo ese capítulo de problemas que también conocemos. Y es que en una sociedad con un conflicto identitario como el que se produce en la sociedad vasca, cabría pensar que la gente inmigrante se viera envuelta y afectada por este conflicto, cosa que no parece ocurrir a tenor de los resultados de la encuesta.

Xabier Aierdi. Yo creo que, efectivamente, los datos no dan para eso. En principio lo que desmienten es esa opinión algo extendida de que allá donde hay un fenómeno nacionalista se desarrollan posiciones asimilacionistas, y es que ni el nacionalista tiene que ser necesariamente asimilacionista ni el cosmopolita tiene que ser aperturista frente a la diversidad cultural. Es esa una visión sesgada, derivada de discursos lógicos que a menudo no tienen nada que ver con lo que piensa la gente de la calle. La encuesta nos dice que la gente no es para nada etnicista respecto a la pluralidad de culturas ni respecto a que la gente tenga que abandonar su propia pauta cultural. Incluso la religión aparece como un dato casi marginal, como que no tiene importancia. Luego, otra cosa es qué tipo de pluralismo montaríamos con estos elementos.

Testu hau hemendik atera dut.

"Haurren etorkizuneko aukerak, zure erabakiaren baitan"

Honako mezuarekin datorkigu kanpaina hau seme-alabentzako ikas eredua aukeratzeko orduan, D eredua hautatzeko gomendioarekin.
Kanpaniak integrazio tresna garrantzitsua izango dela azaltzen digu eta gainera, etorkizunean gizon-emakume formaziodunak eta erabat integratuak izan daitezen oinarri sendoa jarriko dutela.

Bestetik, ikastetxea aukeratzearen garrantzia ere azpmiarratzen da. Herriko ikastetxean matrikulatuz gero, hurbileko jendearen bizikide izatea erabakiko dute (lagunak...). Honek ere euren integrazioa erraztuko du.

Zuek zer uste duzue? Kanpaina hau egokia al da? Hainbesterako garrantzia du zentruaren hautaketa eta euskara ikastea? Zuen iritiziak emaiguzue!

2010/12/02

Euskal herriko eskolek gero eta ikasle atzerritar gehiago dituzte, 10 eskoletatik batek %20 atzerritar ditu.
Jarraian bideo bat ikus dezakezu, gai honi buruzko datu berriak ematen dizkiguna eta nahiko interesgarria dena, eguneratua baitago.

2010/12/01

Erantzuna ematen

Anek aipatu duenean esaldi bitxi hori ("ikastetxeak ghetto modukoak dira"), pasa den urtean praktiketan egon nintzen denboraldia etorri zait burura.

Egia da, beste herrialde batekoa izateak zailtasunak ekartzen dituela ikasketan, baina ez hemengoa ez izateagatik, baizik eta hizkuntzaren ezberdintasuna dela eta. Gainera, gaztelianaz gutxi-gorabehera ondo moldatzen dute, baina euskaraz ematen diren ikasgaietan arazo gehiago izaten dituzte.

Nire kasua komentatuko dut: 4.mailako umeekin egon nintzen, eta matematikako klaseetara 5.mailako bi saharauiak etortzen ziren, bere klaseko mailara ez zirelako ailegatzen. Hori, normala da, gehienetan kurtsoa hasita sartzen direlako, eta bere adinari dagokion mailan kokatu arren, ezaguera batzuk ezin dituztenez asimilatu, kurtso bat atzerantz egiten dute, kasu konkretu batzuetan diñot.
Baina era berean, 4.mailan mutil perutar bat zegoen. Arazo familiarrak zirela eta, kurtsoa hasi berria zelarik, hilabete bat baino gehiago Perura joan zen. Itzuli zenean, ohikoa denez, materiak lekuz kanpo hartu zuen, baina irakasleak esan zidan bezala, ume horrek berehala hartzen zuen erritmoa, eta galdutako materia guztia aste batzuetan berreskuratu zuen. Harrigarria izan zen!! Ni ailegatu nintzenean, guztiz galduta zegoen, baina hilabate bat pasa eta gero, oztopo guztiak bideratu zituen, eta besteen mailan, edo aurrerago, kokatu zen.

Hori dela eta, ikus dezakeguna da benetan garrantzia duena ikasteko gogoak izatea dela, eta ez leku batetik edo bestetik izateagatik atzeratuago ibiliko dela.

ETORKINAK ETA HIZKUNTZAK ESKOLAN

Felix Etxebarriak, hasiera batean aniztasunari eta ezberdintasunari buruz hitz egiten digu. Felixek dioenez,argi eta garbi ikus daiteke gure gizartean era guztietako diferntziak duadela, eta imigrazioa dela, giza ezberdintasunarekin lotzen den horietako diferentziaritariko bat.
Imigrazioa eta hezkuntza ere aipatzen digu Felixek. Berak egindako galdeketa baten bidez ondorio hurrengo honetara heldu da: ikasle etorkinak aberastasun bezala azaltzen dira, eta ez arazo bezala. Baina irakasleak oso kezkatuta daude zenbait arlotan, hizkuntzenean bereziki. Irakasleek azpimarratzen duten beste kezkak, formazio falta eta erronka berriei erantzuteko baliabideen eskasia dira.
ARRAZAKERIA HEZKUNTZAN?

Gaur egun, suposatzen da inork ez duela arrazakeriaren alde lan egiten, inork ez dituela jarrera arrazistak hartzen, eta gutxiagoi ere hezkuntzaren munduan, baina hori teorian da soilik, praktikan oraindik ere arrazakeri kasu akso ematen dira. Praktikan,
hainbat kolektibok baztertu eta alde batera uzten dituzte atzerritarrak hainbat ekintzetan, baina ez dira jokabide arrazistatzat hartzen.
Honen kasuan, gakoa ez da arrazen arteko ezberdintasuna, etnia edo kulturen arteko ezberdintasuna eta lurraldetasuna baizik.
Esaterako:

Ikastetxeak ghettotzat hartzen dira askotan.

Ikastetxe batean "ikasle etorkin asko" daudenean, suposatutzat ematen da oso
zaila izango delakalitatezko hezkuntza bat ematea.
Planteamendu oker hori dela medio, arazoaren jatorria ikaslegoan eta bere
ezaugarrietan kokatzen da.

- Ikasle etorkinak "arazo" bat direla pentsatzean, itxaropen gutxi izaten dira,
eta horiek lehenengo oztopoak dira eskolan arrakasta izateko. Eta
itxaropen horiek ezinbestekoak dira ikastaldian.

- Ikasleak banatzea eta ikasleei zein ikastetxetara joan behar duten esatea,
ikastetxea hautatzeko eskubideak murriztea da, bertako ikaslegoak dituen
eskubideekin konparatuta.

Etorkinak, euskara eta 'ilarako azkenaren' sindromea

Hego Euskal Herriko gizartera milaka lagun heldu dira azken urteotan, Espainia kanpotik etorritakoak alegia. 2003an 35.000 etorkin bizi ziren Nafarroan, populazioaren %7. Euskal Erkidego Autonomoan, 2004ko apirilean 39.800 etorkin zeuden, populazioaren %2 gutxi gorabehera (Iparraldeko datuak falta zaizkigu). Inmigranteek jarraituko dute etortzen; hala iragartzen dute proiekzio guztiek. 

http://paperekoa.berria.info/iritzia/2004-11-17/008/912/.htm

Etorkinen dudak argitzeko, ikastaroak egingo ditu SOS Arrazakeriak

Etorkinen dudak argitzeko, ikastaroak egingo ditu SOS Arrazakeriak

Gasteizen abiatuko da ekimen hori, eta parte hartzen dutenek erabakiko dute zein gai landu

Jon Rejado
Gasteiz

Etorkinen beharretara egokitutako ikastaroak eskainiko ditu SOS Arrazakeriak urritik aurrera, Gizarteratzeko Hezkuntzaren Herri Eskolan. Hala, hizkuntza ikasteko ikastaroen esparrua beteta dagoela pentsatzen dutenez, atzerritik datozenen oinarrizko zalantzak argitzeko izango dira ikastaroak. Bertan parte hartuko dutenek erabakiko dute zer ikasi nahi duten, alegia. Hiru hilabeteko iraupena izango dute ikastaroek. Astearte eta ostegunetan izango dira eskolak, eta ordu eta erdiko iraupena izango dute. «Informatu gara, eta Euskal Herrian ez dago horrelakorik eskaintzen duen zerbitzurik», azaldu du Fede Garciak, SOS Arrazakeriako bozeramaileak.

Espainiatik kanpoko etorkinekin lan egitean bete gabe zegoen esparru bat ikusi zuten SOS Arrazakeriako kideek. Zer da INEM? Zenbat denbora lan egin behar da langabezia sarirako eskubidea izateko? Zer eskatu behar dut Udalean nire egoera egonkortzeko? Mota horretako galderak hainbatetan entzun dituela azaldu du Garciak, eta, horren harira, ikastaroak Espainiatik kanpoko etorkinen eskakizunetan oinarritzea erabaki zuten. «Ikasgai garrantzitsuagoak egon daitezke guretzat, baina ikastarora joango diren horiek nik baino hobeto dakite zeintzuk diren euren beharrak».

Dagoeneko 30 lagunek baino gehiagok eman dute izena eskolan, eta, horien eskakizunen arabera, laguntzeko prest dauden irakasleak bilatuko dituzte. Bide batez, elkarte eta instituzioei egitasmoan murgiltzeko eskaria egin zien. «Duela urte asko gaz-telera ikastaroak egin genituen, eta orain esparru hori beteta dago; egungo egitasmoa luzerako da».

Errolden arazoa, geldi

SOS Arrazakeriak azken urte eta erdian Gasteizko Udalera bidalitako mila errolda eskaeren arazoak duela hainbat hilabete bezala jarraitzen duela azpimarratu du Garciak. Hau da, eskaera horiek oraindik ez dituztela aintzat hartu. Dena den, horretan lan egiten jarraituko dutela berretsi du.

HEZIKETAN ARRAZISMOA GAINDITZEA

ARRAZAKERIA HEZKUNTZAN?

Gaur egun, suposatzen da inork ez duela arrazakeriaren alde lan egiten, inork ez dituela jarrera arrazistak hartzen, eta gutxiagoi ere hezkuntzaren munduan, baina hori teorian da soilik, praktikan oraindik ere arrazakeri kasu akso ematen dira. Praktikan,
hainbat kolektibok baztertu eta alde batera uzten dituzte atzerritarrak hainbat ekintzetan, baina ez dira jokabide arrazistatzat hartzen.
Honen kasuan, gakoa ez da arrazen arteko ezberdintasuna, etnia edo kulturen arteko ezberdintasuna eta lurraldetasuna baizik.
Esaterako:

Ikastetxeak ghettotzat hartzen dira askotan.

Ikastetxe batean "ikasle etorkin asko" daudenean, suposatutzat ematen da oso
zaila -ezinezkoa ez esateagatik- dela hezkuntza-kalitate on bat ematea.
Planteamendu oker hori dela medio, arazoaren jatorria ikaslegoan eta bere
ezaugarrietan kokatzen da.

- Ikasle etorkinak "arazo" bat direla pentsatzean, itxaropen gutxi izaten dira,
eta horiek lehenengo oztopoak dira eskolan arrakasta izateko. Ikasleen ideia
negatibo batetik abiatzea, bere zailtasunak ahalmenak baino gehiago kºontutan
izatea, itxaropen altuak izateko eta transmititzeko eragozpena da. Eta
itxaropen horiek ezinbestekoak dira ikastaldian.

- Ikasleak banatzea eta ikasleei zein ikastetxetara joan behar duten esatea,
ikastetxea hautatzeko eskubideak murriztea da, bertako populazioak dituen
eskubideekin konparatuta.

- Banaketa asimilazioaren aldeko estrategia da, eta planteatu egiten da ikasleen
identitateak, ezaugarriak, interesak eta beharrak kontutan izan gabe.

Ikasle etorkinei aparteko trataera ematen dien sistema kritikatu du SOS Arrazakeriak

Orokorrean, gizarte honetan, etorkinek tratu berezia eskatzen dutela pentsatzen da, baina kasu gihienetan hori ez da horrela. Integrazioa eman dadin, berdintasuna lehenengo pausua da.


Ikasle etorkinei aparteko trataera ematen dien sistema kritikatu du SOS Arrazakeriak

Immigrazioa eskoletan zer erronka klase den aztertzeko jardunaldiak antolatu ditu Bilbon

MAITE ASENSIO

Bilbo

Ikasteko ez ezik, gizarteratzeko eta lagunak egiteko ere, eskola ezinbestekoa da haurrentzat. «Etorkinak izan ala ez», dio Zuria Arzua Bizkaiko SOS Arrazakeriako kideak. Izan ere, ikasle guztiek trataera berdina jaso beharko luketela uste du, «nongoak diren kontuan hartu gabe». Kritikoa da SOS Arrazakeria ikasle etorkinei eman ohi zaien aparteko trataerarekin. Beren ustez, immigrazioak ez du benetako arazorik ekarri euskal ikastetxeetara. Eta ikasle etorkinek ez dute arreta apartekorik behar. Hain zuzen, gai hori izango da ardatz aste honetan, Bilboko Arrupe Etxean (Aita Lojendio kalean), gobernuz kanpoko erakundearen Batzorde Pedagogikoak antolatutako jardunaldietan: Inmigrazioa hemen eta orain: eskolentzako erronka?.

Eskolek beti izan dute ikasle talde heterogeneo eta askotarikoa, eta beti izan dituzte zailtasunak eta erronkak. Dinamika horretan kokatu behar da immigrazioa, Erlantz Garcia Bizkaiko SOS Arrazakeriako kidearen aburuz. Ikasle etorkinak gainerako ikasleekin parekatu behar dira; hezkuntza sistema berrira moldatu ostean, aparteko beharrizanik ez dutela ikusiko da, Garciak dioenez. Izan ere, ikasle etorkinek euskal gizartean bertan dauden erronka berberak dituztela defendatzen du.

Erakunde publikoak, sindikatuak, adituak eta ikastetxeetako langileak ikasle etorkinen errealitateari nola erantzun behar zaion aztertzen saiatuko dira jardunaldietan. Erantzun horrek «jarrera antiarrazista argia» izan behar duela nabarmendu du Arzuak. Ildo horretan, SOS Arrazakeria ez dator Eusko Jaurlaritzak ezarritako etorkin kuotarekin bat: eskoletako etorkinak guztizko ikasle kopuruaren %30 izan daitezke gehienez; hortik aurrera, ez dute ikasle etorkin gehiago onartzen. Arzuaren ustez, ez da neurri neutrala baina, horretaz gain, beste galdera bat dakar: «Nork erabakitzen du nor den etorkina? Hamar urtez hemen bizi izan dena etorkina al da? Eta guraso kanpotarrak dituena eta hemen jaioa dena?».



IKASLE ETORKINEN SAKABANAKETA. Lurraldeen arabera ezberdintasunak dauden arren, Araban, Bizkaian eta Gipuzkoan bizi diren ikasle etorkinek eskola publikoetan ikasten dute oro har, A ereduan. Hautu horren atzetik, erakunde publikoek gurasoei ematen dieten orientabidea dagoela uste du Arzuak. «Ezin al dute euskaraz ikasi? Norentzat da hori errazagoa? », galdera egiten du, halaber, Garciak.

Hizkuntz ereduen desagerpenak eta, ondorioz, eredu bakarraren ezarpenak Eusko Legebiltzarrean eragin duen eztabaida hartu du oinarri Garciak etorkinek auzi horretan duten rola azaltzeko: «Gure arazoa da, ezin diegu etorkinei guk daukagun arazoa eraman. Guk argi ez dugun bitartean, nola eskatuko diegu etorkinei argi izateko?». Eskola publikoek pribatuek baino ikasle etorkin gehiago hartzen dituztela eta, «betiko arazoak errepikatzen» direla dio Garciak: «Pribatuek euren sistemak dituzte hainbat pertsona ez hartzeko, eta aldez aurretik toki guztiak beteta dauzkate».


http://paperekoa.berria.info/azkena/2008-02-05/017/008/lege_info.htm

Enseñanza de las lenguas con alumnos inmigrantes

Hay que distinguir antes que nada la doble vertiente del problema de la enseñanza de las lenguas de acogida en el caso de los alumnos extranjeros que se incorporan al aula en el periodo ordinario y la edad temprana, y la de aquellos que se incorporan una vez empezado el curso, o a una edad más avanzada. En el primer caso, cuando la incorporación es la habitual en los alumnos autóctonos, las dificultades son menos, pero cuando el alumno se incorpora en la Enseñanza Primaria o Secundaria los problemas son más complicados.

En general, se parte del principio de que el aprendizaje de la lengua castellana no supone un gran problema para la mayoría de los extranjeros, puesto que es tal la presencia de dicha lengua en la sociedad que apenas existen personas que no conozcan el castellano. No obstante, los programas de enseñanza del castellano como segunda lengua tienen una justificación indiscutible en muchos casos, y especialmente cuando la incorporación del alumno se hace fuera del periodo ordinario.

http://www.euskonews.com/0339zbk/gaia33906es.html

Etorkinen hezkuntza eredua

2004-2005 ikasturteko datuen arabera, Haur eta Lehen Hezkuntzan ikasten ari ziren etorkinen %82ek A ereduan ikasi zuten. Bigarren Hezkuntzan eta Batxilergoan, berriz, etorkinen %79,3ak ikasi zuten erdarazko hezkuntza ereduan.
Honekin ez da pentsatu behar euskararen arazoa etorkinen aukeragatik datorrela, baizik eta hizkuntzak berak bizi duen egoera txarragatik.

Argi dago etorkinak erdarazkoa ereduan ikastea ez diola inolako mesederik egiten gure hizkuntzari¡, izan ere, honek eragin negatiboak ditu euskararengan eta euskal kulturan.

Beharbada etorkinak behar bezalako informatzen baditugu, baliteke etorkinek hizkuntz eredu euskalduna aukeratzea. Gainera euskara ikastea oso aberasgarria da edozien ikasleentzako.

Inmigrazio Plan berria jarri du martxan Leioak etorkinen harrera hobetzeko

Plan honen helburu nagusia da leioztarrek, etorkinei buruzko informazio gehiago jasotzea, hainbat gaien inguruan, horrela herritar berri hauenganako tratu hobea egongo da eta gizarteratzeko arazo gutxiago izango dituzte.

"Plan honek diagnostiko bat osatuko du, etorkinei begira Leioak dituen gabeziak detektatzeko eta zuzentzeko



Emaitza hauek lortzeko emango den lehen pausua tokian tokiko diagnostikoa izango da, hau garatzeko hainbat agente ezberdin hartuko dute parte, hauen artean, ordezkari publikoek, etorkinek edota gizarte agenteek, publikoak zein pribatuak. Gainera, datu estatistikoez gain, agente parte hartzaile guzti hauek, pertsonalki zein taldeetan, informazioa eskainiko dute topagune, lan topaketetan edota elkarrizketa pertsonaletan. "

Azkenik, zirriborroaren kontrastea egingo da parte hartzaile guztiekin aurkezpen jardunaldi batzuetan Planaren garapena egin baino lehenago.

Leioan etorkinek osatzen duten populazio osoaren ehunekoa 5.54koa da, aurtengo otsailean erroldatutakoak, hain zuzen ere. Horrela, %4.69, hau da, 1.408 etorkin (773 emakume eta 635 gizon) herrialde ez komunitariokoak dira, Bolivia, Kolonbia, edota Marokokoak batez ere. Bestalde, gainontzeko %0.85, 225 pertsona (124 emakume eta 131 gizon) herrialde komunitarioetatik etorritakoak dira, gehienak Errumania, Portugal edo Erresuma Batua"


http://www.leioa.net/eu/noticias/20/Inmigrazio+Plan+berria+jarri+du+martxan+Leioak+etorkinen+harrera+hobetzeko.html

El 80% de los inmigrantes estudia en colegios públicos

Berri honetan, arreta deitu didan zatirik garrantzisuena honakoa da; inmigranteen presentziak sortu ahal dituen arazoak;"guetoak" sortzeko arazoa. Antza, inmigranteen %80a ikastetxe publikoetan aritzen dira, horrek suposatzen du zenbait gurasok beraien umeak ikastetxe horietatik ateratzea eta horietan inmigranteak bakarrik geratzea, "guetoak"eratuz.

«Pueden llegar a ser guetos»

Sindicatos y trabajadores de la enseñanza en la comunidad autónoma alertan sobre el peligro que supone la concentración de alumnos inmigrantes en determinados centros educativos. «Esto termina provocando un círculo vicioso, ya que hay padres que no quieren llevar a sus hijos a estos colegios e incluso, en algunos casos, llegan a sacarlos de un curso para otro, con lo que podrían acabar convirtiéndose en guetos», coinciden en apuntar varios profesores consultados. El problema, según relatan estas mismas fuentes, puede ser más preocupante en determinados colegios públicos de la capital aragonesa.


http://www.20minutos.es/noticia/37626/0/inmigrantes/estudia/colegios/

2010/11/30

Haurren eskubideak


¿Qué es emigrar?
Es dejar el sitio en el que vives para irte a vivir a otra parte. Es viajar de un país, una ciudad o un pueblo a otro. No es igual que irte de vacaciones, porque cuando emigramos lo hacemos por más tiempo. Es comenzar una nueva vida en otro lugar y formar parte de él. Cuando una persona sale del país en el que ha nacido, es emigrante. Cuando vive en el país que ha elegido, es inmigrante.

¿POR QUÉ EMIGRAMOS?
A veces emigramos porque en nuestro país hay guerra o porque queremos mejores posibilidades para estudiar o trabajar. También hay personas que viajan por amor o simplemente, por el deseo de conocer otros lugares. Tenemos miles de razones para hacer los sueños realidad. Cada persona tiene las suyas y todas son igual de importantes.

¿QUIÉNES SON LAS PERSONAS QUE EMIGRAN?
Tú y yo. Casi todos y todas podemos ser emigrantes en algún momento de nuestra vida. Si tu familia ha dejado el pueblo para ir a la ciudad, ahí eres inmigrante. Si te has ido a otro país a vivir, en tu nuevo país eres inmigrante. Pero llegará un momento en el que muchas cosas de tu lugar de origen y de tu nuevo país formarán parte de ti: las comidas, las calles, la lengua, los amigos y amigas...

RECUERDA QUE...
Puedes tener el pelo rizado y ensortijado u ondulado como las aguas de los ríos. Puedes tener la piel de los colores del arco iris. Puedes utilizar la mano izquierda o la derecha, puedes ser veloz o lenta, puedes tener muchas cosas o pocas... Lo importante, lo realmente importante es que ERES UNA PERSONA ÚNICA, IRREPETIBLE Y DIFERENTE.

Puedes ser hábil con las cuentas o con las letras. Puedes escuchar en la noche como los lobos o entender el lenguaje con las manos, puedes ver como un lince o tener poca vista como los topos. Puedes ser hábil como las arañas o inteligente como los búhos, No importa donde hayas nacido... Lo importante, lo realmente importante es que PUEDES LLEGAR A SER LO QUE TU SUEÑES

Puedes hablar tres idiomas o uno. Tener poca o mucha altura. Vivir lejos o en la casa de la esquina. Lo importante, lo realmente importante, es que ERES UNA PERSONA CON DERECHOS. ¡NO LO OLVIDES !

2010/11/29

Interkulturalidadea

"La escuela es el único espacio de contacto obligatorio entre personas de distintos orígenes y colectivos y se reitera continuamente su capacidad integradora ante el debilitamiento de otros espacios relacionales y de socialización, y lo es de forma especial para la población inmigrante. La forma en la que se plantea la acogida a sus hijos e hijas dice mucho de cómo se entiende la diversidad y la desigualdad y de qué se espera de la escuela al respecto...".- Silvia Carrasco (http://www.aulaintercultural.org/IMG/pdf/carrasco.pdf)


Eskolak, gizarte antolakuntza gisa, ikaslegoari baliabide ezberdinak eskaini behar dizkie haien ingurunea ulertzeko eta hobetzen saiatzeko. Eta horretarako, irakaslegoaren formakuntza ezinbestekoa da.

Inmigranteak GURE hezkuntzan

Aintzanek eskainitako Iñaki Agirrezen eskuz idatzitako berria irakurri ondoren, hona hemen nire ondorioak:

Begi bistakoa etorkinen presentziaren handiagotzea Euskal Herriko eskoletan, eta datuek erakusten duten arabera, gehiengoa A edo G ereduan izena ematen dute. Honez gero, euskal kulturan integratzea baztertzen dute, nahi izan edo nahi ez izan arren. Benetan, integrazioa konpartitzea dugulako helburu gisa, inolaz ere ez inposatzea. Izan ere, kultura desberdinak harremanetan egonez gero, ezagutzak eta elkarbizitzak aberasten dira, hori baita etorkinek eskaintzen digutena. Era berean, etorkinen seme-alabak B edo D eskola-eredu batean kokatzea garrantzizkoa da, etorkizunean euskal hiztunak izateko, eta horrela, euskal jendartean integratzeko.
Ados nago testuan aipatzen denean "etorkinari jakinarazi behar zaio hau Euskal Herria dela eta berezko ohitura, kultura, hizkuntza, eta abar dituela. Hau guztia jakin ezean, etorkinak beren seme-alabak euskaraz ikastea garrantzitsua dela ohartaraztea zaila litzateke".
Bestetik, jakinda da ikasleen artean existitzen den arrazakeria edo beste herrialde batekoa izateagatik egiten duten bazterkeria. Hori dela eta, errazagoa izango litzateke elkarbizitza hemengo umeentzat baldin eta badakite etorkinek zergatik utzi dituzten atzean beren jatorrizko lurraldeak edoeta etorkinek Euskal Herrira etortzeko izan dituzten arrazoiak aipatzea eta ulertzea.

Guztioen eskuetan dago jatorri ezberdineko umeen arteko harreman onak izatea.

2010/11/28

Escolarización de alumnos inmigrantes en Euskadi

Felix ETXEBERRIA

Alumnos inmigrantes: ¿Dónde y cómo los escolarizamos?

El crecimiento de la población inmigrante y el de los alumnos en las escuelas es constante en el País Vasco, al igual que en otras Comunidades Autónomas. Hemos pasado en solo 10 años de 1900 alumnos a 13599 (1995-2005, Gobierno Vasco, 2006).

Gráfico. Evolución del alumnado inmigrante en Euskal Herria.
Evolución del alumnado inmigrante en Euskal Herria
Fuente: Gobierno Vasco, Departamento de Educación, Universidades e Investigación, 2005.

Testu hau hemendik atera dut.

Etorkinak euskal hezkuntzan: sindikatu baten ikuspegia

Iñaki Agirre

Arrazoi ezberdinengatik (ekonomikoak, gerrak, jazarpen politikoak eta erlijiosoak...) gero eta nabarmenagoa da etorkinen presentzia Euskal Herrian. Hezkuntzak ere, beste sektoreekin batera, modu egokian erantzun behar dio gizatalde honek eskatzen duen aniztasun egoerari. Baina etorkinen integrazioa egiteke dugun gaietako bat da, nahiz eta hainbat urrats eman direla aitortu behar den.

DATU OROKORRAK

Euskal Herrian hiru administraziopean dauden etorkinen egoera ezberdina da, bai kopuruei dagokionean, lan-baldintzetan, zein babes sozialari dagokionean. Hegoaldean, datu zehatzagoen zain, hamar milatik gora izan daitezke eskolatuta dauden ikasle etorkinak. Gehienak Donostia, Gasteiz, eta Bilbo hiruburuetan biltzen dira (% 65). Nafarroan, Iruñean, Tuteran, eta Lizarran biltzen da gehiengoa. Ipar Euskal Herrian etorkinen fenomenoa zaharragoa da eta denboraren poderioz gatazka sozialak sortzen ari dira, batik bat hiriburuetako institutu handietan eta auzo marjinaletan.


Testu hau hemendik atera dut.

2010/11/24

Etorkinak eskolan. Elkarbizitza bideratuz

Gaur egun gero eta gehiago hitz egiten da kultur aniztasunaz, plurikulturaz, etorkinez, integrazioaz, arrazakeriaz... Ikastetxeetara ere heldu da egoera horiez hausnartzeko unea. Gero eta ikasle etorkin gehiago dago Euskal Herriko ikastetxeetan eta horien integrazioa eta egokitzapenaren inguruko kezka zabaltzen ari da. Nola integratu ikasle etorkinak? Nola egokitu? Nola landu beraiekiko errespetua eta onarpena beste ikasleekin? Nola hezi? Zein modutara bideratu elkarbizitza?

Denon buruan dabiltzan galderak dira eta batzuk eguneroko jardunaren bitartez erantzunak bilatzen ari dira. Horren lekuko dira, besteak beste, "Bizi dezagun aniztasunaren aberastasuna" izeneko topaketak, Intxaurrondo ikastolako elkartasun proiektuak edo Legorretako Ugaro eskolako integrazio eta egokitzapen esperientzia. Guztioi ikasteko balioko diguten esperientziak dira.


http://www.hikhasi.com/artikulua/654

2010/11/18

ESKOLA HIZKUNTZA ETA INMIGRAZIOA

Eskola, hizkuntza eta inmigrazioa katalunian 

"Gero eta atzerriko ikasle gehiago iristen dira gure hezkuntza sistemara, eta haur horiek katalana eta gaztelania ez diren ama-hizkuntzak dituzte. Zalantzarik gabe, horrek guztiak beste erronka batzuk sortzen ditu (esate baterako, immigrazioaren fenomenoa gero eta handiagoa denez, ikasle askoren hizkuntza ez dago eskolako curriculumean); horren ondorioz, eta hezkuntza dela etorkinak gizarteratzeko faktorerik garrantzitsuenetakoa kontuan izanda, hizkuntzaren eta eskolaren arteko erlazioari buruz hausnartzearen premia azpimarratzen du egileak artikulu honetan. Eztabaidatu beharreko hainbat gai azaltzen dizkigu artikuluan zehar Josep M.Serrak. Horien artean, alde batetik, gure hezkuntza sisteman berandu sartzen diren ikasleak, eta, beste alde batetik, Katalunian jaio baina etorkinen familietakoak diren ikasleen hizkuntz trataera nolakoa izan behar duen galdetzen du. Elebitasunak ez duela haurren garapen intelektuala oztopatzen, eta garapen hori oztopatzen duten beste hainbat faktoreren azalpena ere bertan egiten digu. Besteak beste, etxeko hizkuntzaren eta kulturaren gizarte maila, ikasleek eskolako hizkuntzarekiko dituzten jarrerak eta motibazioak eta, azkenik, trataera pedagogiko mota ikasleek bigarren hizkuntza ikas dezaten."

SOBRE EL RACISMO EN LAS AULAS

Imaginemos un plató de televisión -no hace falta mucha imaginación para ello, lo podemos ver a diario-, en el que, con el tirón del título ¿Qué piensas de tus vecinos?, la persona invitada, consciente de su visibilidad mediática, responde a las preguntas del presentador:

"¿Te llevas bien con ellos?".
"En general, sí".
"¡Ah! y ¿sólo en general? ¿Alguno te fastidia en particular?".
"Tanto como fastidiar... a veces, sí".
"Cuenta, cuenta".
"Bueno, con esa gente ya se sabe".
"¿Vienen de afuera?".
"Sí".
"¿Qué les reprochas? ¿El ruido, la promiscuidad?".
"El griterío que arman, no te dejan ni dormir".
"Claro, sus fiestas".
"Se lían a gritos hasta en la escalera".
"Tienen muchos críos, ¿verdad?".
"Más de la cuenta".
Etcétera.
Trasladémonos ahora a un centro escolar en el que los alumnos de secundaria son invitados a marcar una crucecita indicativa de su apreciación positiva o negativa en una decena de casillas en las que se lee: Gitanos, Marroquíes, Judíos, Europeos del Este, Africanos, Asiáticos, Latinoamericanos, Estadounidenses..., y pongámonos en la piel de una muchacha o de un joven que, en el brete de valorar a una comunidad que tal vez desconocen, darán una respuesta basada, no ya en la experiencia propia de las aulas, sino en los prejuicios de la opinión ajena: "Esa gente no es como nosotros", "Tiene costumbres extrañas", "Viene de forma ilegal"... Cuanto han oído en casa, en la calle o en el metro se concreta de golpe ante la casilla en blanco.
Escribo esto a propósito del reciente estudio llevado a cabo, con las mejores intenciones del mundo, por el Observatorio de Convivencia Escolar, organismo dependiente del Ministerio de Educación, sobre el racismo y los prejuicios étnicos existentes en las aulas de toda España, y cuyas conclusiones han sido para muchos, mas no para mí, "un jarro de agua fría".
Dejando de lado la conveniencia de tales encuestas -asunto sobre el que vuelvo luego-, sus resultados no constituyen ninguna novedad, ya que repiten los que figuraban en la realizada en la pasada década en el ámbito de la Comunidad de Madrid.
Muy poco glorioso palmarés de los prejuicios del estudiantado coincidía casi con el actual. En el primer puesto de la clasificación discriminatoria se hallaban los gitanos. En el segundo, los magrebíes; en el cuarto (¡frótense los ojos de asombro!), los judíos. Venían a continuación los iberoamericanos y africanos... El tercer lugar -cuya casilla fue borrada en la actual encuesta- correspondía (¡frotémonos de nuevo los ojos!) a los catalanes: ¡una singular manifestación de convivencia interpeninsular que nada tenía que ver por aquellas fechas con el Estatut ni con las competencias económicas reclamadas por la Generalitat!
Entendemos muy bien, por razones de elemental corrección política, que los encuestadores del Foro de Convivencia Escolar se abstuvieran de incluir la casilla correspondiente a los catalanes.
Pero entendemos menos bien algunos puntos de la encuesta y, sobre todo, su divulgación. Pues, ¿es útil escarbar en los sentimientos y pulsiones más bajos del ser humano respecto a las diferencias raciales, éticas, religiosas o sociales? La denuncia de los acosadores, tanto en las aulas como fuera de ellas, y la defensa de los acosados son un deber primordial: nos concierne a todos.
Pero preguntas de la índole "¿Te gustaría trabajar o compartir estudios con un gitano, un magrebí o un judío?" ¿ayudan a combatir la discriminación? No estoy convencido de ello. Ya que si la convivencia en las aulas con algunas de las comunidades gitanas en la encuesta puede plantear problemas que la política educativa del Estado debe resolver con la energía y serenidad que se imponen, ¿cuántos alumnos frecuentan a compañeros judíos y se inquietan ante la idea de trabajar codo a codo con ellos? Su número es insignificante: se trata de judíos mentales.
Y, sin embargo, el 56,5% del alumnado se muestra reacio a convivir con quienes sólo conoce de oídas. ¿No será entonces, me pregunto, la propia encuesta y la casilla vacía, las que activan dicho rechazo? Las estadísticas pueden ser útiles a condición de que se manejen con prudencia.
Si la bestia del racismo anida potencialmente en el ser humano, no contribuyamos a despertarla con el noble propósito de combatirla con los instrumentos que nos procuran las ciencias de la información.
El contenido de muchos espectáculos televisivos volcados en la exposición nauseabunda de lo privado en la esfera pública es un elocuente indicativo del peligro que acecha al planteamiento y la difusión de algunas encuestas que, al interpretar la realidad, consciente o inconscientemente, la deforman o alteran.

2010/11/17

Ikasle etorkinak gero eta gehiago

Ikasle etorkinen hazkundeak ez du etenik Hego Euskal Herrian. Derrigorrezko hezkuntzan ari direnak kontuan hartuta, ikaslegoaren % 4,4 etorkinen seme-alabek osatzen dute. EAEn urtero 2.500 inguru dira eskolara hasten diren ikasle etorkinak. Halere, batez besteko handiena Nafarroan ematen da: han 10 ikasletik bat etorkina da.

Inmigrazioaren fenomenoa indartzen ari den neurrian, gero eta gehiago dira Euskal Herriko eskoletan ikasten hasten diren etorkinen seme-alabak. Beste herrialde batzuekin alderatuta kopurua nabarmena ez den arren, ikasle etorkinen hazkundea etengabekoa da eta bide beretsutik jarraituko duela dirudi.

Jatorri, kultura eta hizkuntza ezberdinetatik datozen haur eta gazte horien integrazioa erronka bilakatu da hezkuntza sistemarentzat, hizkuntz ereduak tarteko.

Iturria. www.erabili.com


2010/11/10

Gaur egun, nahiz eta razismoarekin amaitzen saiatu, oraindik ere gure gizarteko arazoa jarraitzen izaten du. Hona hemen albiste interesgarri bat gaur egun arrazakeria existitzen ez dela pentsatzen dutenentzat.

"Colegios: centros de estudio y racismo"

30/08/2010- Emilio Renero

Las muestras de racismo e intolerancia se han convertido en un hecho casi rutinario en las escuelas estadounidenses.

Un rotulador negro plasmó la frase lapidaria y llena de intenciones, sobre la puerta de una de las oficinas de la Universidad Estatal de California en la localidad de Northridge: "Estados Unidos significa poder blanco". Es uno más de los mensajes y avisos que aparecen de continuo por esta localidad californiana, donde la tensión racial crece a diario, tal y como se muestra en la cantidad de misivas cargadas de odio que reciben tanto profesores como estudiantes, de procedencia y aspecto hispanos. (...)


http://www.lavanguardia.es/lectores-corresponsales/noticias/20100830/53986717961/colegios-centros-de-estudio-y-racismo-california-estados-unidos-calderon-garcia.html

2010/10/20

GURASOEN JARRAIPENA...



Nahiz eta jarritako bideo hau tratu-txarren kontrakoa izan, denok dakigun bezala, haurrek etxean ikuste dutena egiten dute, hau da, gurasoen erreflexuak dira, argi eta garbi, eta etxean arrazakeria-sentimendu bat baldin badago, umeak horren alde egongo dira.

Hori dela eta, bideo honen mezua...CHILDREN SEE, CHILDREN DO.

arrazakeriari ez

DANOK BATERA HEZKUNTZAN

Gaur egun Euskal herrian inmigrante asko bizi zira, horren ondorioz, gaur egungo eskoletan etorkinen seme-alaben kopurua gero eta gehiago hasten ari dela nabaritzen dugu. Esan beharra dago ere, beste herrialde batzuekin konparatuz gero kopuru hau oso handia dela, baina ematen du, bide berdina jarraitzen dugula.
Argi dago, gaur egungo hezkuntza sistema egoera berrira egokitu behar dela eta baita etorkinak ere sistemara moldatu behar direla, integrazioa lor dadin.
Hala ere, ez dugu ahaztu behar kasu askotan inmigranteen presentzia beti ez dela onartua, eta horrek hain ezaguna den "arrazakeria" sortzendu. Hezkuntzaren helburuetako bat honekin amaitzea izan behar delarik.

umeen arteko harremanak



Umeen heziketa oso garrantzitsua da, eta gure esku dago, etorkizuneko irakasleak izango garelakoan, arrazakeriaren arrastorik ez ikustea gure klaseetan.
DISKRIMINAZIORIK EZ. HAURRAK DIRA. ESKUBIDEAK DITUZTE.

2010/10/13

Web orriak

Lehen aipatu dugun bezala, aukeratutako gaia Inmigrazioa izan da.

Inmigrazioa edozein herrialdeetan, eskoletan, ume etorkinen egoera...
Hori dena kontuan hartuta aurkitu ditugun web batzuk utziko ditugu, bertan agertzen den informazioa gehigarri gisa izateko.

http://europa.eu/legislation_summaries/education_training_youth/lifelong_learning/ef0002_es.htm

http://ec.europa.eu/education/focus/focus842_en.htm

http://www.hikhasi.com/artikulua/654

http://bgune04.net/materiales/Jornadas/jornadas%20bidebarrieta%2001/elkarbizitza.pdf

http://www.rieoei.org/deloslectores/1041Batanero.PDF

http://www.aulaintercultural.org/mot.php3?id_mot=186

http://www.aulaintercultural.org/article.php3?id_article=903

http://www.aulaintercultural.org/IMG/pdf/inmigracionc.pdf

http://thetrailersbay.com/video/doth-jxbMxM/ume-etorkinak/

http://www.scribd.com/doc/13217676/Ikasle-Etorkinak-Haur-Hezkuntzan